Honden

Jaarlijkse vaccinaties

Binnen onze kliniek zetten we ons in voor gezonde dieren. Door middel van vaccinatie kunnen honden beschermd worden tegen verschillende gevaarlijke ziekten. Wij vaccineren “op maat”. Dit betekent dat we uw hond wel jaarlijks vaccineren om de weerstand op peil te houden, maar niet elk jaar een hele cocktail van vaccins geven. Daarbij is het mogelijk uw hond te laten titeren op een aantal virale ziektes.

Ziekten basisvaccinatie
Hondenziekte (ziekte van Carré)
Dit is een zeer besmettelijke virusziekte die ontstekingen aan de voorste luchtwegen, darmproblemen en hersenvliesontsteking kan veroorzaken. In veel gevallen verloopt de ziekte fataal. De honden die overleven houden vaak blijvend hersenletsel over.

Parvo
Dit is een besmettelijke virusziekte die een ernstige darmontsteking veroorzaakt. De hond wordt hierdoor erg ziek, braakt en heeft bloederige diarree. Bij jonge pups is de ziekte vaak dodelijk. Deze infectie komt helaas nog regelmatig voor.

Leptospirose (o.a. ziekte van Weil)
Deze ziekte wordt veroorzaakt door bacteriesoorten die over de hele wereld voorkomen, zogenaamde leptospiren. Honden die zwemmen of op een andere wijze in contact komen met urine van ratten of besmette honden (bijvoorbeeld door te snuffelen), lopen een risico om leptospirose te krijgen. De bacterie richt grote schade aan in lever en nieren en dit zorgt voor hoge koorts, donkergele urine en gele slijmvliezen. Omdat leptospirose ook besmettelijk is voor mensen, is een goede bescherming hiertegen noodzakelijk. In Nederland kunnen we uw hond tegen vier soorten leptospiren beschermen.

Hepatitis
Hepatitis is een ziekte veroorzaakt door een virus en wordt verspreid via de urine van besmette honden. Het virus veroorzaakt een leverontsteking. De symptomen hiervan zijn sloomheid, braken, veel drinken en plassen en geelzucht.

Overige vaccinaties
Besmettelijke hondenhoest (kennelhoest)
Dit is een zeer besmettelijke luchtweginfectie veroorzaakt door bepaalde virussen. Honden worden hiermee besmet via andere honden of door contact met speeksel (bijvoorbeeld via een stok of bal) van een besmette hond. De vaccinatie is verplicht voor honden die naar een pension of show gaan. Omdat het om een zeer besmettelijke ziekte gaat en honden er veel last van kunnen hebben raden wij aan elke hond te vaccineren die regelmatig bij andere honden komt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een uitlaatservice, (puppy)cursus of een hondenveldje.

Hondsdolheid (rabiës)
Honden die meegaan naar een land binnen de EU, moeten verplicht tegen rabiës gevaccineerd worden. Dit moet minstens drie weken voor vertrek plaatsvinden en de vaccinatie moet door de dierenarts genoteerd worden in een Europees dierenpaspoort. Ook is het verplicht dat de hond die mee gaat gechipt moet zijn. Voor landen buiten de EU gelden andere regels. Informeer hier ruim voor vertrek naar.

Op maat vaccineren
Tot enkele jaren geleden was het gebruikelijk om jaarlijks tegen al deze ziektes te vaccineren. Wetenschappelijk onderzoek heeft echter geleid tot een verbeterd vaccinatieschema ‘op maat’. Zo geven de vaccins tegen Hondenziekte, Parvo en Hepatitis niet één, maar gedurende meerdere jaren bescherming. Vaccins tegen deze ziekten hoeven daarom nog maar één keer per drie jaar gegeven te worden. De afweer tegen leptospirose loopt wél na een jaar terug. Deze vaccinatie moet daarom jaarlijks herhaald worden.

Titeren
Ook bestaat de mogelijkheid om via een bloedtest te bepalen of er nog voldoende antistoffen tegen deze ziekten aanwezig zijn. Dit noemen we titeren. 

Antiparasitaire middelen

Tot de antiparasitaire middelen horen onder andere ontvlooiings- of ontwormingsmiddelen. Het advies voor ontworming is van één keer per half jaar tot één keer per maand ontwormen, afhankelijk van hoeveel de hond in aanraking komt met aarde en andere honden. Ontvlooiing moet het hele jaar door gegeven worden en gebeurt vaak maandelijks. Dit geldt ook voor anti-tekenmiddelen. Parasieten kunnen ernstige ziekten doorgeven. Hier moet ook rekening mee worden gehouden als de hond meegaat op vakantie naar landen met een warmer klimaat. 

Vruchtbaarheid van de teef

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom het verstandig is de loopsheid van een teef te voorkomen. De meest gehoorde reden is het voorkomen van een nestje. Daarnaast kunnen er medische redenen zijn om de loopsheid te voorkomen. Er zijn verschillende manieren om de loopsheid bij een teef tegen te gaan. We zetten deze manieren voor u op een rij.

Redenen om de loopsheid te voorkomen
Een teef wordt gemiddeld twee keer per jaar loops. Tijdens deze vruchtbare periode zal een loopse teef proberen drachtig te worden. Daarnaast is loopsheid soms onhandig of onhygiënisch in huis omdat een teef in die periode bloed verliest. Bovendien kan een teef een aantal weken na de loopsheid schijndrachtig worden. Dit geeft vaak hinderlijk gedrag en sommige teven willen zelfs niet meer eten.

De loopsheid kan daarnaast ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van de teef. De cyclus is zodanig dat na de loopsheid het hormoon progesteron gedurende ca. negen weken verhoogd blijft, ook als de teef niet drachtig is. Dit hormoon kan op lange termijn aanleiding geven tot het ontwikkelen van tumoren in de melkklieren, baarmoederontsteking en suikerziekte. Als we op jonge leeftijd de loopsheid op de juiste manier voorkomen dan worden de risico’s op deze ziekten sterk verkleind.

Sterilisatie
De operatieve ingreep om de loopsheid te voorkomen bij de teef is sterilisatie. Eigenlijk is dit niet de juiste term. Tijdens de operatie worden de eierstokken verwijderd (dus niet enkel afgebonden), wat het geen sterilisatie maar een castratie maakt. Omdat de meeste mensen de operatie bij een teef toch sterilisatie noemen, hanteren wij ook deze term.

Voor de sterilisatie zal de teef een dag(deel) worden opgenomen. Ze gaat onder narcose en via een snede in het midden van de buik worden de eierstokken verwijderd. Het is ook mogelijk om via een kijkoperatie de eierstokken de verwijderen, vooral voor grotere honden is dit de beste methode. De meeste teven herstellen binnen een aantal dagen van deze operatie, wel zal een teef na de operatie een week rustig aan moeten doen zodat de wond goed kan genezen. Doordat de hormoonproducerende eierstokken worden weggenomen is de teef is direct na de operatie niet meer vruchtbaar. De sterilisatie voorkomt de loopsheid voor de rest van het leven. Nadelen van sterilisatie zijn dat de vacht kan veranderen en dat gesteriliseerde teefjes vaker last kunnen krijgen van urine-incontinentie op latere leeftijd. De kans hierop verschilt per ras.

Alternatieven voor sterilisatie: hormonen toedienen
De loopsheid kan bij een teef ook door middel van een injectie voorkomen worden. Er zijn twee soorten antiloopsheidsinjecties: een lang werkende injectie (5-6 maanden) en een kort werkende. De lang werkende injectie heeft als nadeel dat het tot dezelfde gezondheidsproblemen kan leiden als de loopsheid; namelijk tumoren in de melkklieren, baarmoederontsteking en suikerziekte. De kort werkende injectie is wat de gezondheidsproblemen betreft wel veilig, we zien daarbij zelden deze ziekten optreden. Het nadeel is wel dat deze injectie vaker gegeven moeten worden en dat soms pijn en verkleuring van de vacht op de injectieplaats optreedt. Deze methode kan wel geschikt zijn als de loopsheid kortdurend uitgesteld moet worden, bijvoorbeeld bij pensionbezoek als u uw hond in de toekomst nog wilt laten dekken.

Verder zijn er hormoonimplantaten beschikbaar die de loopsheid kunnen onderdrukken. Dit implantaat wordt via een naald onder de huid toegediend. Het is belangrijk om te weten dat deze implantaten oorspronkelijk bedoeld zijn voor reuen en dat deze niet officieel geregistreerd zijn om de loopsheid bij teven te voorkomen. Het nadeel is daarbij dat de duur van de werking niet goed voorspelbaar is en dat de teef in het begin juist heftiger loops kan worden.

Wat is de beste methode?
Over het algemeen geldt sterilisatie als de beste methode om een teef onvruchtbaar te maken en bepaalde ziekten te voorkomen. Er kunnen echter uitzonderingen zijn op basis van factoren zoals leeftijd, gezondheidstoestand, fokkerij en thuissituatie. We adviseren u daarom om met onze dierenartsen te bespreken wat ‘het beste’ is voor uw teef.

Vruchtbaarheid van de reu

Ook bij uw reu heeft u als eigenaar de keuze om hem te laten castreren. Het laten castreren van de reu kan verschillende voordelen bieden als u niet met hem gaat fokken. Zo kunnen gedragsproblemen, zoals dominantie, worden voorkomen en zal de reu rustig blijven in de buurt van een loops teefje. Dit kan bijvoorbeeld in een pension van pas komen. Ook kunnen prostaatproblemen op latere leeftijd voorkomen worden. Ook kan het zijn dat de reu een minder sterke geur afgeeft. 

Net als bij de teef bestaan er tijdelijke hormoonimplantaten. Deze zorgen voor een tijdelijke onvruchtbaarheid. Als u niet zeker bent over de castratie kunt u de implantaat proberen om te zien of het een verschil maakt in gedrag. Ook kan het van pas komen als uw reu tijdelijk onvruchtbaar moet zijn, bijvoorbeeld in de aanwezigheid van een loops teefje of in het pension. Vraag uw dierenarts om meer informatie. 

Onze honden bereiken een hogere leeftijd dan vroeger. Door een betere verzorging, goede voeding, goede diergeneeskunde en een gericht fokbeleid worden onze honden gezonder en leven langer.

Ouderdom zelf is geen ziekte, maar gaat vaak wel gepaard met allerlei kwaaltjes en ziekten. Vaak zijn deze aandoeningen niet of pas in een laat stadium zichtbaar aan de buitenkant. Het is echter erg belangrijk deze ziekten vroegtijdig te ontdekken zodat de hond op tijd behandeld kan worden en niet onnodig lijdt. 

Wanneer is een hond een senior?
Ouderdom is zeer individueel bepaald en ook erg afhankelijk van ras en grootte. Daarnaast speelt uiteraard een gezonde levensstijl een grote rol. In het algemeen kunnen we stellen dat kleinere rassen ouder worden dan grotere, zwaardere rassen. Bij reuzenrassen spreken we al op een leeftijd van zes jaar van een senior. Bij grote tot middelgrote rassen gaan we uit van zes tot acht jaar. Kleine en middenslag honden bereiken hun seniorenleeftijd tussen de acht en tien jaar.

Ouderdomsverschijnselen en ziekten
Als honden ouder worden verandert er veel in het lichaam. De stofwisseling wordt wat trager, de orgaanfuncties worden wat minder en de weerstand neemt ook langzaam af. Daarnaast slijten ook wat lichaamsdelen, zoals de gewrichten (artrose). Tenslotte zijn er ook nog specifieke ziekten die we alleen bij oudere honden zien, zoals staar en dementie.

Wat kun je doen aan ouderdomsverschijnselen en ziekten?
Ouderdom kan niet worden tegengehouden. We kunnen wel zorgen dat uw hond zo gezond mogelijk blijft en de ouderdomskwalen zo goed mogelijk en tijdig behandelen. Zo kunnen we adviezen geven over een aangepaste voeding waardoor ze mooi op gewicht blijven, de vacht goed blijft, de nieren niet te veel belast worden en de weerstand tegen ziekten optimaal is. We kunnen voedingssupplementen, een dieet of medicijnen tegen gewrichtsslijtage en gewrichtspijn geven. Belangrijk blijft dat we dergelijke aandoeningen op tijd diagnosticeren en behandelen. Zo leeft uw hond langer en vooral gelukkiger. We gunnen uw hond vooral een mooie ‘oude dag’.

Het seniorenprogramma
Als we zien dat een hond in de seniorenleeftijd komt, adviseren we om gebruik te maken van ons seniorenprogramma. Hierbij is het advies uw senior eenmaal per jaar te laten onderzoeken. Daarbij wordt aan de hand van een uitgebreide vragenlijst en een lichamelijk onderzoek door een dierenarts de hond zorgvuldig gescreend op lichamelijke gezondheid en ziekten. We voeren daarbij ook altijd een uitgebreid bloed- en urineonderzoek uit. Als uit dit onderzoek blijkt dat de patiënt iets mankeert kan het nodig zijn een aanvullend onderzoek te doen zoals echografie, röntgenonderzoek, hartfilmpjes etc. We kunnen we dan tevens bloedonderzoek doen, waarbij we controleren hoe hoog de antistoffen in het bloed zijn en of er een vaccinatie nodig is. De uitslag van deze screening geeft een goed beeld van de gezondheid van uw hond. Indien nodig kunnen we adviezen geven over de levenswijze, voeding en eventueel een gerichte behandeling instellen. Verdere informatie kunt u vragen aan uw dierenarts of bij een van onze assistenten.